| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
Dotykaj...
dotykaj zegareczku do końca
Dotykaj...
mej twarzy jak dziś bez końca
Wybij...
wybij Nowy rok jak co roku
Wybij...
wybij sobie z głowy szaleństwo
Dobij...
dobij do ostatniej sekundy
Dobij...
dobij mnie bom cierpię zatruty
Zamilcz...
zamilcz po dwunastym dzwonie
Zamilcz...
zamilcz jak ja niechciany nie komentuję
Wskarz mi...
wskarz mi czas juz po czasie
Wskarz mi...
wskarz mi inną, lepszą drogę
"Jeżeli chcesz zbudować statek,
nie zwołuj ludzi, nie rozdzielaj
im zadań, lecz ucz ich tęsknoty
za wielkim i bezkresnym
morzem."
*Cytat jaki kiedyś znalazłem na necie
Był pewien chłopiec
pragnął tak bardzo żyć jak najdłużej,
że każda chorobę jaka go dopadała był w stanie wyleczyć swoja siłą woli i pragnieniem...
Pewnego razu namalował obraz, suchymi pastelami, na białej kartce. Pastele dostał od mamy - obiecała, że mu kupi wiec dotrzymała słowa. Chłopiec namalował coś przepięknego, nikomu poza nim obrazek się nie podobał. Pewien przyjaciel, dobrze ubrany, zamożny, inteligentny - zapytał chłopca co on widzi w tym obrazku.
Widzę szczęście, widzę święta, widzę... - i głos mu zamarł - a powiedz mi przyjacielu uczony, co Ty widzisz?
Ja dostrzegam na białym skrawku papieru kilka machnięć kolorowymi pastelami (zapewne firmy Jupiter) otaczających dwa okręgi w środku zewnętrznie ze sobą zetknięte... po prostu bazgroły
Widzisz... a dla mnie to jest śliczne - podniósł głowę w górę odrywając oczy od obrazka i spojrzał w oczy przyjaciela, takie jego zamyślone oczy - Wiesz... Ty będziesz dyrektorem, będziesz nie lubiany przez podwładnych za to ze nie będziesz ich mógł zrozumieć a zarazem szanowany przez Tych nad Tobą za wiedzę...
Hehe, nie możesz tego wiedzieć - odwrócił się odszedł i zamknął drzwi.
Chłopiec rano poszedł do szkoły, spotkał koleżanki i kolegów, za każdym razem jak na kogoś spoglądał to domyślał się kim ta osoba będzie w przyszłości, zaczął więc dla zabawy opowiadać każdemu km będzie a inni słuchali. Czasami się śmiali wszyscy a czasem wszyscy prócz osoby o której zawodzie mówił chłopiec, pomimo iż nikt nie wierzył w to co mówi...
-...powiedz mi kim ja będę? - powiedziała Kasia patrząc na niego obiecującymi oczyma.
-Kasiu... Ty będziesz kimś kim nie chciałabyś być. Będziesz sprzedawczynią w sklepie, z kiepska pensją. Zaciągniesz kiedyś kredyt i nie będziesz miała jak go spłacić wiec pozaciągasz więcej kredytów, zadłużysz się i popadniesz w nerwicę...
- Kasia spojrzała wystraszonymi oczyma, ze zdumieniem... po chwili jednak jakby niechętnie zaczęła się śmiać, najwyraźniej przypomniała sobie że to tylko żarty... tylko żarty...
-.. a kim ja będę - Spytała wesoło Kamila
-Ty będziesz sekretarką w UE i będziesz też znała perfekcyjnie język angielski.
-Hehe, ja mam 2 z angielskiego i nawet nie lubię tego języka... - odpowiedziała z uśmiechem na ustach.
-a kim Ty będziesz...? - spytała zamyślona Kasia, pytanie niby było kierowane do chłopca i on o tym wiedział ale Kasia patrzyła się gdzieś obok, zamyślona.
W tym momencie chłopiec zdał sobie sprawę że nie wie kim on sam będzie. po powrocie do domu, podszedł do lustra, spojrzał. Zastygł przez chwilę, zaczął intensywnie myśleć, łza w oku jego się pojawiła, usiadł smutny przy biurku i tak siedział i patrzył w wielkie lustro wiszące na ścianie obok biurka. Do pokoju weszła mama chłopca.
-Czemu jesteś smutny?
-Bo zastanawiałem się kim będę
-I do czego doszedłeś?
-...doszedłem do lustra...
-Do lustra? a co w nim zobaczyłeś?
-... nic, kompletnie nic, pustkę, po prostu nic nie zobaczyłem mamusiu...
Czy ja w siebie tak mocno wierzę...
że nie przejmuje się tym co robie.
Czy nie żal Tobie że się tak pachają?
niczym hieny - sumienia nie mają
Chcą serca mego...i umysłu... phi.. Awangarda!
pazerni - mego skarbu; a ja - Pogarda!
Masz skarbiec złoty, wyłozony złotymi myślami
gdzie usta zgadzają się z oczyma - nie wiedzą co powiedzieć...
Skarbiec... a oni myślą że z niego korzystają
tak naprawdę to w ręku tylko kruszec, nicość mają
Porzuć ceglane mury
ten Ich świat, bogaty i ponury
Kurwa...
Popłakałem się
myślałem że już nie potrafię
a łzy własnie spływają mi po poliku i skapuja na klawiaturę...
śmieję się....
śmieje się z siebie i płaczę
śmieje się bo nie wierzyłem że potrafię płakać
heh... a ja tylko oglądałem film "A.I."....
debil ze mnie....
o Boshe... jaka Ty jesteś przecudna
jesteś łzą najpiękniejszą,
spływając po moim policzku czuję rozkosz
oczy me zamglone a ja widzę tylko Ciebie
nic innego nie ważne... rozmazane... nieistotne...
Gdy nie wiem co powiedzieć, mowię to co myslę
Gdy nie wiem co napisać, piszę to co czuję...
"Ten orzeszek, taki Kobiecy"
Orzeszek w pięknej łupince...
Stoi ich mnóstwo na półce, w skrzynce.
Ach ale czym jest ta łupina
szara, twarda, bez smaku - to jakaś kpina
Pragnienie
Smaku
Należy to rozgryźć
Rozgryźć człowieka
Niczym skorupkę
Bo wole poznać to lepsze
Mężczyzna jest jak myśliwy
Nie sęp jakiś tylko taki łowca prawdziwy
Im trudniejsze polowanie
Tym większe podekscytowanie
Łatwa
Padlina
Twarda skorupka jest bezpieczniejsza
Szybciej można się jednak zmęczyć
Zrezygnować z czegoś jak kamień
wewnątrz mogło już być za mało miejsca na to co najsłodsze